یکی از واژه هایی که کاربران اینترنتی با آن زیاد سر و کار دارند «IP» مخفف «Internet Protocol» است که در حقیقت به شماره شناسایی هر رایانه می گویند. هر رایانه ای که به شبکه اینترنت متصل می شود دارای یک کد ۱۰ رقمی در مبنای ۱۰ است که شماره شناسایی این رایانه محسوب می شود به عبارت دیگر IP شماره شناسایی هر کاربر اینترنتی است که منحصر به فرد است و با شماره رایانه دیگر متفاوت خواهد بود.
شماره IP با توجه به نوع تنظیماتی که مدیر شبکه انجام می دهد می تواند ثابت (استاتیک) یا متغیر (داینامیک) باشد، یعنی هنگام اتصال به اینترنت یک IP به رایانه شما تخصیص داده می شود که می تواند هنگام قطع ارتباط با اینترنت به هر دلیل ممکنی، این IP به رایانه دیگر تعلق پیدا کند و یا این که IP هر رایانه متصل به شبکه همیشه ثابت باشد.
رایانه های سرور شبکه (رایانه های سرویس دهنده ای که کار نظارت بر شبکه را دارند) و همچنین رایانه هایی که به روشی غیر از روش شماره گیری تلفنی (Dial Up) به اینترنت متصل می شوند اغلب دارای یک IP ثابت هستند. یکی از مزایای وجود IP این است که هر کاربری روی شبکه اینترنت خلافی انجام دهد IP آدرس آن می تواند توسط شرکت سرویس دهنده ثبت شود و از طریق IP به آدرس و مشخصات کاربر قانون شکن دسترسی پیدا کنند.
ساختار آدرس IP یک عدد ۳۲ بیتی است که اغلب برای سهولت در خواندن و نوشتن به صورت ارقامی جداگانه در قالب ۸ رقم هگزادسیمال و یا ۱۲ رقم دهدهی نوشته می شود. XXX.XXX.XXX.XXX قالب ساختار دهدهی IP است که XXX می تواند عددی بین صفر تا ۲۵۵ باشد. هر آدرس به ۲ قسمت Net و Host تقسیم می شود، بخش Net بیانگر آدرس شبکه ای است که آدرس به آن تعلق دارد و Host آدرس هر سیستم در شبکه مذکور را مشخص می کند. برای مشاهده IP آدرس خود می توانید از منوی استارت روی پنجره Run عبارت cmd را تایپ و سپس enter کنید. پنجره ای جدید برایتان باز می شود که با تایپ ipconfig در آن می توانید اطلاعات مربوط به IP رایانه خود را مشاهده کنید.